GRY-PLANSZOWE.pl

Najważniejsza rozmowa w mojej fandomowej karierze - poznajcie człowieka, który przywiózł GRY.
Dzięki Piotrowi Jacek Rodek poznał D&D, co po latach zaowocowało powstaniem pisma “Magia i Miecz” i spopularyzowaniem erpegowego hobby w Polsce. Zawartość walizki, którą Piotr przywiózł z USA, także wpłynęła na to, jakie gry wydało Encore. Piotr szybko zdryfował w stronę sceny mikrokomputerowej, gdzie też sporo zdziałał.
Mamy pierwszy dzień września, zapraszam na lekcję historii.
https://ursusludens.blogspot.com/2023/0 ... z-gry.html

Blast from the Past!
Ciekawa historia, pomyslowy tytul
Sceny jak z biblijnego Genesis lub Big Bang polskiego wszechswiata gier

PS nie wiem czy post nie jest zbyt ukryty w dziale RPG, bo poza sympatykami MiM wielu Encore'owcow ucieszylaby ta lektura.

Bardzo ciekawy tekst, trafiłem na niego na FB, ale fajnie, że i tu go polecasz!
Od razu Twój blog trafił do zakładek

PS.
Jeśli masz dojście do odpowiednich ludzi, to chętnie poczytam coś więcej o Encore, Sferze czy Magu - to w końcu moje pierwsze zetknięcie z fantastycznymi (nomen omen ) grami!

PS. 2 (czyli Edytka)
Chwila guglania przyniosła odkrycie bloga Tomka Kreczmara, jednego z redaktorów "Magii i Miecza" - jest tam sporo tekstów o historii tego czasopisma i w ogóle RPG w Polsce:
https://holistyczny.com.pl/

Super ciekawostka!

Cieszę się, że się podoba.

Tomek ma lepsze wtyki w branży, więc mam nadzieję, że w końcu przyciśnie weteranów.
Ja nie mam żadnych kontaktów, kłusuję w dzikich ostępach i kataloguję zapomniane tropy.
Zresztą każdy może dołożyć własną cegiełkę. Ludziom z Warszawy polecam wyprawę do Groteki - mają braki kadrowe, a fajnie by było, żeby ktoś w końcu przejrzał/zdigitalizował ich archiwa.

Z/o Adamskim (Encore) jest sporo materiałów:
https://www.gamesfanatic.pl/2004/09/28/ ... -adamskim/
https://janadamski.eu/2017/07/marynarka ... a-sposoby/
http://www.tunguska.pl/historia-encore/
http://www.tunguska.pl/gwiezdny-kupiec/
Przy Encore trzeba uważać na efekt Mandeli - większość osób twierdzi, że Labirynt Śmierci wyszedł w 1982, a wszystkie ślady materialne wskazują na 1984 rok.

Na pewno warto pociągnąć za język Rodka, Torunia i Makowskiego.