Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[Nilis]

Dzięki za odpowiedzi i już nie zaśmiecam wątku. Mi ta mata na 2 osoby z miastem się nie podoba kolorystycznie. Wolę ciemniejsze kolory i skoro Zygfryd potwierdza że jest dobrej jakości to ją biere i nic i nikt mnie nie powstrzyma od kupienia pełnych zestawów...no chyba że user Miszon ale on ma jakieś konotacje z mrocznym siłami i jest wieszczem (nie)prawdziwej przyszłości

[Miszon]

Hahaha, ja niby wieszczem?

Bierz pan zestaw, oczywiście!
Co do maty - używam po prostu czarnego neoprenu obszytego z jednej strony materiałem, który kiedyś zareklamowano w którymś z wątków, kupiłem za bezcen na allegro i działa dobrze .

[kubaf7]

Czy ktoś z was ma takową matę do gry:

https://allegro.pl/oferta/mata-do-gry-p ... gJZPfD_BwE

Jeżeli tak to napiszcie jaka jest jej jakość.

Przez was i przez ten wątek wchodzę w Arkham Horror LCG. Nienawidzę was. Potrzebuje klimatycznej maty a z grafiką tytułową z Core boxa dawno się wyprzedała

Ja mam dokładnie taką. Jakość świetna, kolory dobre, ilustracja zaskakująco ostra, ogólnie nie mam zastrzeżeń.

Mapa z miastem mi niespecjalnie się podoba, bo w karciance to rzadko kiedy odwiedzamy to miasto nad mglistą Miskatonic, więc wybrałem coś bardziej uniwersalnego.

To fakt, jak na grę o nazwię Horror w ARKHAM, rzadko kiedy mamy być okazję w samym Arkham

[ZygfrydDeLowe]

To fakt, jak na grę o nazwię Horror w ARKHAM, rzadko kiedy mamy być okazję w samym Arkham

Tak to już jest w korporacjach. Wymyślili sobie taką gręjak Arkham Horror i postanowili wydawać więcej gier opartych na, bezpłatnej już w wykorzystaniu, twórczości niejakiego Lovecrafta. Nie znam zawiłości zastrzegania praw intelektualnych za wielką kałużą, ale nie użyli z jakiegoś powodu powszechnie kojarzonego z Chaosium Cthulhu, ani nazwiska samego pisarza, tylko dumnie ukuli nazwę serii gier - Arkham Files.
I teraz copywriterzy stają na głowie, żeby kręcić się wokół tytułów, które muszą zawierać słowa kluczowe marki w rodzaju Arkham i Horror. Jak gwiazdy któremuś wyjątkowo pomyślnie się ułożą, to może nawet użyć obu.

[Ayaram]

Ano właśnie. Jakby pojawiła się gra od FFG z arkham w nazwie gdzie w ogóle nie pojawia się hasło arkham to też by mi już brewka nie tykła no bo przecież arkham = klimaty Lovecraftowe od FFG

Mi tam tak samo przeszkadza, że w Arkham horror mało biegamy po Arkham jak to, że we Władcy Pierścieni LCG mało za pierścieniem biegamy

[Arius]

Ano właśnie. Jakby pojawiła się gra od FFG z arkham w nazwie gdzie w ogóle nie pojawia się hasło arkham to też by mi już brewka nie tykła no bo przecież arkham = klimaty Lovecraftowe od FFG

Mi tam tak samo przeszkadza, że w Arkham horror mało biegamy po Arkham jak to, że we Władcy Pierścieni LCG mało za pierścieniem biegamy

Ludziom się nie da dogodzić.
Jakby wszystkie kampanie były w Arkham, to by marudzili, że chcą coś z Egiptu. Czemu nie ma Kadath? Fajnie by się wybrać do dżungli. A nie tylko to miasto i to miasto.
A jak jest jak jest to: ale za mało Arkham w Arkham

[Grellenort]

Jak dla mnie, w grze znaleziono złoty środek. Są kampanie w Arkham, są też takie, gdzie część ma tam miejsce, lub przynajmniej są wobec miasta inne pomniejsze odniesienia. To wystarczy. Tym bardziej, że jakoś biznesowo nie wyobrażam sobie rozdzielenia gry na Arkham Horror i Eldritch Horror LCG

[nolify]

Zaraz, mało się biega po Arkham?

Noc Fanatyka, Arkham.
Dunbicz, Arkham.
Carcosa, Arkham.
Zapomniana Era, Arkham.
Przerwany Krąg, Arkham.
Dream Eaters, Arkham.

Można dorzucić kilka scenariuszy stand alone jeszcze. W sumie to miasteczko przewijało się często gęsto.

[Ayaram]

Koniec ogrywania Dunwich Rolandem i Sefinką.

Spoiler:

Szło dobrze, nawet bardzo dobrze jak na standardy Arkham jednak się posypało na końcu. Roland oberwał wszystkim co się da związanym z siłą woli, w tym 2x Rozległą przestrzeń i Roland się trzymał na skraju poczytalność. Sefinka dla odmiany oczywiście nic od przerażenia nie dobierała za to jej się trafiały karty od obrażeń, więc no... też ledwo dychała Mimo wszystko było na ostrzu noża i miałem sporą szansę na wina. Do normalnego zwycięstwa przez rezygnacje zabrakło dosłownie tury, Yogga też powinien dać radę załatwić na totalnej końcówcę obu decków, jednak no gra pokazała, że nie mam czego szukać i zakończyła z przytupem jak Roland dobrał 3cią rozległą przestrzeń połączoną z autofailem no cóż



Co do moich decków i kart grasza. Sefinka dosyć ciekawa, chociaż tutaj na pewno niezbudowana u mnie optymalnie. Zaskoczyło mnie trochę jak często nie dobierałem 5 wydarzeń na startową rękę mimo, że wydawało się że mam ich od diabła i trochę. Z nowych karcioch na uwagę zdecydowanie trzymaj się planu, które na ten moment (pomimo że drogie) wydaje się być najlepszą kartą strażników. Podpięte Zawsze czujny i Przygotowanie na najgorsze i właściwie elimujemy wszystkie wady na które marudziłem wcześniej grając niebieckim. Po stronie zielono-fioletowych największym zaskoczeniem stara "Jak ćma do płomienia", zawsze unikałem tego typu kart jak ognia, ale no kurczę naprawdę często czułem się naprawdę dobrze zagrywając to na jakieś wredne lokacje.



Mimo, że koniec końców przegrałem to mimo wszystko dużo mniej miałem akcji poniżej pasa ze strony worka chaosu, więc całościowo grało się lepiej niż zazwyczaj i bawiłem się naprawdę dobrze Teraz się tylko zastanawiam czy lecieć ponownie do Carcossy czy powtarzać i się mścić na panu yogu za zagładę naszej planetki

[Muszczu]

Czy w Arkham LCG można na spokojnie grać na true solo ? W sensie grając tylko jednym badaczem

[brazylianwisnia]

Czy w Arkham LCG można na spokojnie grać na true solo ? W sensie grając tylko jednym badaczem

Oczywiście, że można. Z jednej strony jest to mniej ciekawe mechanicznie ale bardziej klimatyczne(trzeba budować średniego zawodnika we wszystkim) a z drugiej jest to dodatkowa regrywalnośc. Grając na jednego i dwoch badaczy dość mocno się od siebie różni sposobem gry, ilością walki itd.

[Trolliszcze]

Czy w Arkham LCG można na spokojnie grać na true solo ? W sensie grając tylko jednym badaczem

Można - ale na pewno nie spokojnie

Kampanie nie są nie do przejścia, ale z natury rzeczy true solo jest trudniej, bo: 1) musisz budować bardziej uniwersalnego badacza, który raczej w niczym nie będzie super mocny; 2) w większości scenariuszy przerobisz tylko część talii Mitów, i czasem karty ułożą się tak, że jest łatwo, a kiedy indziej tak, że masz wrażenie bezsilności.

Ponadto niektóre scenariusze zostały w wyraźny sposób zaprojektowane z myślą o współpracy badaczy, i nie zawsze są one na solo dobrze zbalansowane. Generalnie jeszcze na początku projektowania AH LCG ówczesny lead designer w jednym z wywiadów otwarcie powiedział, że gra nie jest balansowana do true solo; sprawdzają, czy scenariusz działa, ale niewiele ponad to.

Niemniej ja mam za sobą setki (dosłownie) rozgrywek true solo, które dały mi dużo frajdy.

[Muszczu]

Ok to już trochę wiem kolejne pytanie, czy badacze z podstawki ogarną kampanie z dodatków przynajmniej tych początkowych

[ZygfrydDeLowe]

Pewnie ogarną, ale największym ograniczeniem podstawki jest to, jak możesz budować talie badaczy. Warto zwiększyć swoją pulę kart o chociaż jedno rozszerzenie badaczy, żeby przejść od frustrującego do przyjemnego krańca spektrum odczuć płynących z rozgrywki.

[brazylianwisnia]

Ok to już trochę wiem kolejne pytanie, czy badacze z podstawki ogarną kampanie z dodatków przynajmniej tych początkowych

Podstawka ma mala pulę kart. Wendy to top tier jeśli chodzi o badaczy, Roland, Agnes i Daisy też należa do dobrych badaczy. Dunwich i Na krawędzi tym ogarniesz. W inne kampanie bym się nie zapuszczał chyba że na easy. Problem jest taki, że nie masz za wiele możliwości i jesteś skazany na bardzo ograniczone możliwości złożenia mocnego decku na podstawce(i to mówimy o tej nowej podstawce a nie starej). Ta gra a większości opiera się na budowaniu różnych fajnych decków i bawienia się na różne sposoby. Z ograniczoną pula kart już 3 cię podejście do danej kampanii będzie robić się nudne.

[Miszon]

Ale Wendy jest top tier na większej puli kart, na samej podstawce jest jedną ze słabszych (pamiątam jak spróbowałem zagrać podstawkę parą Wendy-Daisy - dopóki można było uciekać i trzeba było badać było super. Jak już trzeba było walczyć, to złożyłem grę po przegraniu z kapłanem w Zgromadzeniu, bo nie było sensu grać dalej)

[Nilis]

Czy w Arkham LCG można na spokojnie grać na true solo ? W sensie grając tylko jednym badaczem

Właśnie zacząłem przygodę z Arkham Horror LCG i od razu zacząłem grać dwoma badaczami na dwie ręce. Gorąco polecam bo są świetne rozkminy kto ma być pierwszy, jak sobie pomagać itp.

[Ayaram]

Czy w Arkham LCG można na spokojnie grać na true solo ? W sensie grając tylko jednym badaczem

Jako gorący zwolennik TRUE w trybach solo, arkham polecam jednak na 2 ręce.
True solo można sobie pograć, ale raczej wyciągając mocne działa. Najlepszych, najbardziej uniwersalnych badaczy, deck nastawiony typowo na skuteczność - najlepiej jeszcze mając ograną kampanie, by wiedzieć na co się przygotować przy budowaniu decku, a i tak losowość może nas zaboleć bardziej niż w przypadku 2 graczy. Jak chcemy się pobawić każdą postacią, testować nowe karciochy itp. to raczej tylko 2 ręce. Przynajmniej przy mniejszej kolekcji, mówię z doświadczenia osoby po 2 dodatkach badaczy i kampanijnych, może wraz z rozbudową kolekcji się to trochę poprawia.

Korci mnie, żeby spróbować jeszcze kiedyś jakby się człowiek bawił grając true solo mniej kampanijne, z powtarzaniem scenariuszy przy twardych przegranych, grając jako standalone czy cokolwiek..

[Muszczu]

Lepiej kupić nowa wersje podstawki czy stara wystarczy do grania solo nawet na dwie ręce ?

[Miszon]

Najpierw będzie ci się wydawać, że wystarcza, ale potem stwierdzisz, że koniec tych męczarni, kupujesz drugą starą.

[kubaf7]

Najpierw będzie ci się wydawać, że wystarcza, ale potem stwierdzisz, że koniec tych męczarni, kupujesz drugą starą.

Dokładnie. A jak od razu kupisz nową, revisoned edition to dostaniesz wygodne pudełko w którym łatwiej będzie kupować kolejne dodatki do gry. Które kupisz na pewno.

Z bonusowych zagadnień: w nowej edycji jest kilka kart z późniejszych rozszerzeń których nie znajdziesz w dwóch starych podstawkach, a które dużo dają.

[Nilis]

Najpierw będzie ci się wydawać, że wystarcza, ale potem stwierdzisz, że koniec tych męczarni, kupujesz drugą starą.

Dokładnie. A jak od razu kupisz nową, revisoned edition to dostaniesz wygodne pudełko w którym łatwiej będzie kupować kolejne dodatki do gry. Które kupisz na pewno.

Z bonusowych zagadnień: w nowej edycji jest kilka kart z późniejszych rozszerzeń których nie znajdziesz w dwóch starych podstawkach, a które dużo dają.

I dostaniesz woreczek chaosu

[Muszczu]

Dzięki za wszystkie odpowiedzi Zamówiłem na początek sam zestaw podstawowy ale w nowej edycji

[nolify]

Jest jednak pewien łamiący serce minus grania true solo. Samemu nie rozwiniesz turbo plejsów Carsona.....

[Chudej]

Grałem wczoraj niezależny scenariusz Szczęście i Szaleństwo w ramach odskoczni od Szkarłatnych Kluczy, które ledwo w sumie zaczęliśmy (intro i 1 podróż za nami).

Ależ to jest kolos, scenariusz jest 2-częściowy (pierwszą można pominąć, ale nie warto), a druga część na 3 badaczy zajęła nam jakieś 4.5h, a i tak nie udało się osiągnąć celu. W przeciwieństwie do innych scenariuszy nie ma tu za bardzo losowego setupu, mamy za to wiele gier losowych, które mają dostarczać różnorodności oraz multum celów, z których na pewno nie wszystkie da się spełnić za 1 podejściem. Chcąc, nie chcąc w te gry losowe (są chyba 4 różne) trzeba trochę grać, a pomaga przy tym liczenie kart, które moim współgraczom przypadło do gustu, jednak mi jakoś niespecjalnie, może dlatego, że wolę rozwiązywać w tej grze problemy bardziej tematycznie związane z tym co się dzieje na planszy. Scenariusz jednak zrobił na mnie pozytywne wrażenie, chociaż polecałbym podejmować się go z więcej niż 7 expa, które nam się udało dotąd zdobyć, bez 3 dmg z jednej akcji może być bardzo ciężko z niektórymi wrogami, a tych jest tu sporo takich bardzo uciążliwych. Niestety jako 1-stópkowy Norman Withers jestem skazany na walkę i z Uśmierceniem-3 i Piętnem Cthughi-1 trochę mnie to kosztowało akcji, ale i tak mam wrażenie, że było mi łatwiej niż żonie, która grała Rolandem z Runicznym Toporem (swoją drogą IMO jest to słaba broń). Mechanika alarmów każe nas jednak za walkę tutaj (jest to trochę frustrujące) i maksymalny poziom alarmu u chociaż jednej osoby jest raczej nieunikniony. Z tych wszystkich scenariuszy co grałem (Klątwa Rougarou, Karnawał Koszmarów, to i ostatnio jeszcze Hotel Excelsior) chyba ten mi się nawet podobał najbardziej, chociaż Hotel też wydaje się mieć spory potencjał.